Zondag 10 juli

Vandaag stond er een tocht door het tropische regenwoud op het programma. Dit werd dus weer vroeg opstaan voor iedereen, ondanks aandringen van ons alle drie, koos Wouter er jammer genoeg voor om dit uitstapje aan zich voorbij te laten gaan en te kiezen voor een dagje rust. Uiteindelijk bleek dit niet zo’n slechte keus te zijn geweest. Precies volgens planning werden we om 8.50uur opgepikt door een zeer enthousiaste Bridget (Aboriginal). Zij bracht ons, samen met de 15 andere passagiers, naar ‘Cooya beach’ waar de eerste activiteit plaats zou vinden. Daar wachtte een echte Aboriginal, een van de gebroeders Walker, op de groep om ons de basis van het speervissen bij te brengen. Op blote voeten gewapend met een speer was het de bedoeling om een heel stuk door de modder en plassen de oceaan in te lopen en vanuit de oceaan de mangrove in te lopen en daar het maal voor de ‘morning tea’ te vangen (krabben pijlstaartroggen en schelpdieren). Fenne en ik kozen er op het laatste moment voor om niet mee te gaan. Gerard, onze dappere speerwerper, ging vol goede moed mee met het idee om over een half uurtje weer terug te zijn. Toen Fenne aan Bridget vroeg hoe lang de tocht zou duren; 1,5/2 uur, voelden we ons toch wel een beetje schuldig dat we hem alleen hadden laten gaan. Bridget stelde voor om in het plaatsje Mossman een kopje koffie te gaan drinken om de tijd te doden. Na ongeveer 2 uur ‘wachten’ kwam de groep weer in zicht. Aan kop liep de Aboriginal met een emmer vol met krabben en andere vangsten… zonder bijdrage van onze Geer.

Terwijl iedereen enthousiast genoot van alle gebeurtenissen, bleek dat deze activiteiten toch niet zo voor ons waren weggelegd. Na een kort busritje werden we afgezet bij het visitorcentrum van Mossman om daar eerst even lekker te lunchen om vervolgens een wandeling door het regenwoud te maken met een echte Aboriginal/ Medicijnman. Ondanks dat dit toch echt niet ons ding bleek te zijn, was het toch een bijzondere ervaring om onder begeleiding van Mooks een tocht door het regenwoud te maken in gezelschap van Ozzies, Nieuw-Zeelanders, en Engelsen. Mooks wist ontzettend veel te vertellen van de gevaren van verschillende planten en bomen en over de levenswijze hoe zijn voorouders hebben geleefd.

De wandeling werd afgesloten met traditionele thee en scones. Moe en toch onder de indruk en blij dat we ook dit stukje van Australië hebben gezien, werden we rond half 5 weer afgezet bij ons appartementje.

Na ’s avonds nog een aantal rosétjes en Corona’s (heel belangrijk; met limoen) te hebben gedronken, sloten we alle vier onze ogen op naar de dag van morgen

Maandag 11 juli

Omdat het inpakken van onze koffers na verloop van onze reis steeds makkelijker en sneller gaat,vertrokken we op deze zonnige dag al vroeg naar Atherton. Omdat we niet weten of er gelegenheid is om boodschappen te doen in deze plaats stoppen we wederom in Mossman om wat boodschapjes in te slaan. Het eerste gedeelte van onze reis brengt ons weer door het Tropisch regenwoud vol met bananenbomen en suikerrietplantages. Daarna rijden we een compleet ander landschap binnen waar de droogte en de warmte ons tegenmoet komt. Door veel stukken verbrand bos en erg lange wegen waar we vooral 4x4 WD vehikels tegenkomen. De grond is droog en rood van kleur en tussen alle verbrandde en overgebleven bomen zien we grote ‘bulten’ van zand, dit blijkt zand van de vulkaan te zijn. Het volgende landschap doet ons denken aan Noord-Frankrijk, heuvelachtig, groen en uitgestrekt. Dit alles in een tijdsbestek van anderhalf uur. Dan bereiken we Atherton, een typisch Australisch plaatsje, waar we ons voelen alsof we in het programma van Robert ten Brink zitten.

Net buiten het centrum vinden we een smal omhoog lopend paadje naar ons verblijf voor de komende 2 dagen. Omdat we iets te vroeg zijn geeft de eigenaresse de tip om te gaan lunchen bij ‘Lake Barrine. We hebben heerlijk geluncht maar niet op die plek maar wel in een klein typisch Australisch plaatsje Yungaburra. Naderhand zijn we teruggekeerd naar onze B&B Blue Gum en werden we zeer vriendelijk ontvangen en hebben we ons gesetteld. Hier hebben we de rest van de dag heerlijk rustig in het zonnetje op het balkon doorgebracht en hadden we tijd om ons blog in alle rust bij te werken.